Biografia patrona

Andrzej Ostoja-Owsiany (ur. 16 czerwca 1931 w Warszawie, zm. 9 kwietnia 2008 w Łodzi) – polski polityk, działacz opozycji demokratycznej w okresie PRL, poseł na Sejm II kadencji, senator IV kadencji.

W latach 1943–1945 był łącznikiem Armii Krajowej o pseud. „Jędruś”. Od 1945 do 1947 walczył jako żołnierz Konspiracyjnego Wojska Polskiego w oddziale Stanisława Sojczyńskiego („Warszyca”).

W 1957 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Łódzkiego. W latach 1956–1957 był współorganizatorem i jednym z przywódców Związku Młodych Demokratów, od 1978 – działaczem Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, członkiem Rady ZINO, od 1979 – członkiem Konfederacji Polski Niepodległej (od 1988 – członkiem Rady Politycznej tej partii), w latach 1980–1981 – doradcą NSZZ „Solidarność” w Łodzi. W latach 1979– 1981 współredagował niezależny kwartalnik społeczno-polityczny „Aspekt”. Pod pseudonimem publikował w piśmie KPN „Droga” oraz w piśmie związkowym „Przedświt”. W 1981 został współzałożycielem Społecznego Komitetu Pamięci Marszałka Józefa Piłsudskiego w Łodzi. Wielokrotnie szykanowany przez funkcjonariuszy SB.

Od 1950 pisywał opowiadania dotyczące okresu okupacji i walk partyzanckich. Jest też autorem powieści science-fiction Aspazja (1958) i Zielona planeta (1973). Należał do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz do Związku Literatów Polskich.

W 1989 kandydował z listy KPN w wyborach do Senatu. W latach 1990– 1994 był pierwszym nie komunistycznym przewodniczącym Rady Miejskiej w Łodzi. Po udzieleniu przez Sejm wotum nieufności rządowi Hanny Suchockiej 28 maja 1993 został zgłoszony został przez KPN jako kandydat na premiera, która to kandydatura została w dniu następnym uznana przez Prezydium Sejmu za niezgodną z regulaminem i niekonstytucyjną. Od 1993 do 1997 sprawował mandat posła na Sejm z listy KPN, był przewodniczącym Klubu Parlamentarnego tej partii. Następnie do 2001 zasiadał w Senacie, będąc wybranym w województwie łódzkim. W latach 2002–2006 był radnym Łodzi z komitetu Jerzego Kropiwnickiego.

23 marca 2007 został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 9 kwietnia 2008 roku. Został pochowany na Starym Cmentarzu w Łodzi.