Andrzej Ostoja-Owsiany (ur. 16 czerwca 1931 w Warszawie, zm. 9 kwietnia 2008 w Łodzi) ? polski polityk, działacz opozycji demokratycznej w okresie PRL, poseł na Sejm II kadencji, senator IV kadencji.
BIOGRAFIA PATRONA
BIOGRAFIA
Andrzej Ostoja-Owsiany
ŻYCIORYS
W latach 1943?1945 był łącznikiem Armii Krajowej o pseud. ?Jędruś?. Od 1945 do 1947 walczył jako żołnierz Konspiracyjnego Wojska Polskiego w oddziale Stanisława Sojczyńskiego (?Warszyca?).
W 1957 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Łódzkiego. W latach 1956?1957 był współorganizatorem i jednym z przywódców Związku Młodych Demokratów, od 1978 ? działaczem Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, członkiem Rady ZINO, od 1979 ? członkiem Konfederacji Polski Niepodległej (od 1988 ? członkiem Rady Politycznej tej partii), w latach 1980?1981 ? doradcą NSZZ ?Solidarność? w Łodzi. W latach 1979? 1981 współredagował niezależny kwartalnik społeczno-polityczny ?Aspekt?. Pod pseudonimem publikował w piśmie KPN ?Droga? oraz w piśmie związkowym ?Przedświt?. W 1981 został współzałożycielem Społecznego Komitetu Pamięci Marszałka Józefa Piłsudskiego w Łodzi. Wielokrotnie szykanowany przez funkcjonariuszy SB.
Od 1950 pisywał opowiadania dotyczące okresu okupacji i walk partyzanckich. Jest też autorem powieści science-fiction Aspazja (1958) i Zielona planeta (1973). Należał do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz do Związku Literatów Polskich.
W 1989 kandydował z listy KPN w wyborach do Senatu. W latach 1990? 1994 był pierwszym nie komunistycznym przewodniczącym Rady Miejskiej w Łodzi. Po udzieleniu przez Sejm wotum nieufności rządowi Hanny Suchockiej 28 maja 1993 został zgłoszony został przez KPN jako kandydat na premiera, która to kandydatura została w dniu następnym uznana przez Prezydium Sejmu za niezgodną z regulaminem i niekonstytucyjną. Od 1993 do 1997 sprawował mandat posła na Sejm z listy KPN, był przewodniczącym Klubu Parlamentarnego tej partii. Następnie do 2001 zasiadał w Senacie, będąc wybranym w województwie łódzkim. W latach 2002?2006 był radnym Łodzi z komitetu Jerzego Kropiwnickiego.
23 marca 2007 został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Zmarł 9 kwietnia 2008 roku. Został pochowany na Starym Cmentarzu w Łodzi.